De certo, a vida ía en serio

Poema de Xela Arias en “Intempériome” (y unas palabras suyas) De certo, a vida ía en serio. Por iso morrer non contanúmeros. Eras moza,cómplice nunha derrota que nonsumabas. Feliz por terte insomnepor inmortal. Xa temos cadáveres amigose coñecidos,sabemos da morte o legado inútil. Pero que ridículo!, non?,abrazar o feito feliz de xa medrar—camiñar ás aforas—enContinue reading “De certo, a vida ía en serio”